ŚWIATOWID :: Przegląd tematu - Hrabal " Ten świat jest piękny do obłędu .... "

w51 · Wysłany: Pią 20:38, 01 Lis 2013 Temat postu:

w51 · Wysłany: Wto 20:14, 23 Lip 2013 Temat postu:

Na zdjęciu NASA Ziemia to mała biała kropka, której towarzyszy jeszcze mniejszy Księżyc. Zdjęcie zrobiła sonda Cassini znajdująca się w pobliżu Saturna, 1,5 mld km od Ziemi. To dopiero trzecia fotografia naszej planety zrobiona z tak odległego kosmosu.

"Spójrz raz jeszcze na tę kropkę. To tutaj, to jest nasz dom, to jesteśmy my. Na niej każdy kogo kochasz, każdy kogo znasz, każdy o kim kiedykolwiek słyszałeś, każde ludzkie istnienie które kiedykolwiek było, toczyło swój byt. Całe nasze szczęście i całe cierpienie, tysiące zbyt pewnych siebie religii i ideologii, doktryn politycznych, każdy łowca i każdy zbieracz, każdy bohater i każdy tchórz, każdy twórca i niszczyciel cywilizacji, każdy król i każdy chłop, każda młoda zakochana para, każda matka i każdy ojciec, każde dziecko, każdy wynalazca i każdy odkrywca, każdy nauczyciel moralności i każdy skorumpowany polityk, każda “gwiazda”, każdy “najwyższy przywódca”, każdy święty i każdy grzesznik i historii naszego gatunku żył tutaj, na źdźble kurzu zawieszonym na słonecznym promieniu.

Ziemia jest bardzo małą sceną w przeogromnej arenie kosmosu. Pomyśl o rzekach krwi przelanych przez generałów i cesarzy po to, by w glorii i chwale mogli na chwilę stać się panami ułamka tej kropki. Pomyśl o niekończących się okrucieństwach które mieszkańcy jednego krańca tego piksla są gotowi uczynić ledwie odróżnialnym mieszkańcom innego krańca, jak częste są ich zatargi i nieporozumienia, jak chętnie zabijają się nawzajem, jak płomienna jest ich nienawiść.

Nasze pozy, nasza wyimaginowana ważność, złudzenie specjalnej i uprzywilejowanej pozycji we Wszechświecie, są kwestionowane przez ten punkt bladego światełka. Nasza planeta jest samotną drobinką w ogromnej, oszałamiającej ciemności kosmosu. W tym mroku, w tej pustce, nic nie wskazuje żeby pomoc mogła nadejść skądkolwiek, aby uratować nas przed nami samymi.

Czy Ci się to podoba, czy nie, na razie Ziemia jest wszystkim co mamy. Dla mnie to zdjęcie tylko podkreśla naszą odpowiedzialność aby traktować się nawzajem z większą uprzejmością, a także aby zachowywać i troszczyć się o bladą niebieską kropkę, jedyny dom jaki kiedykolwiek znaliśmy"
(fragment książki "Błękitna Kropka" C. Sagan)

w51 · Wysłany: Pon 21:13, 20 Maj 2013 Temat postu:

Po dzisiejszej wieczornej burzy ......

w51 · Wysłany: Wto 19:59, 22 Lis 2011 Temat postu:

I inne fantastyczne zdjęcia …..
http://www.google.pl/search?hl=pl&q=zorza%20polarna&gbv=2&gs_sm=c&gs_upl=9639l11912l0l15652l5l5l0l1l1l0l320l1078l0.1.1.2l4l0&biw=1216&bih=569&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi

Zorza polarna

Zorza polarna (Aurora borealis, aurora australis) – zjawisko świetlne obserwowane na wysokich szerokościach geograficznych, występuje głównie za kołem podbiegunowym, chociaż w sprzyjających warunkach bywa widoczna nawet w okolicach 50. równoleżnika. Zdarza się, że zorze polarne obserwowane są nawet w krajach śródziemnomorskich.

Powstawanie zorzy polarnej

Powstawanie zjawiska związane jest z przepływem prądu w jonosferze na wysokości około 100 km ponad powierzchnią Ziemi w obszarze przenikania pasów radiacyjnych i atmosfery ziemskiej.
Podczas rozbłysków Słońce emituje protony o energiach do 1 GeV oraz elektrony o kilka rzędów wielkości mniejszej energii, co wynika z mniejszej masy spoczynkowej tych cząstek. Cząstki te są w większości odchylane przez ziemskie pole magnetyczne. Pułapkowane przez ziemską magnetosferę poruszają się po torze helisy wzdłuż linii pola magnetycznego łączących obydwa ziemskie bieguny magnetyczne powodując wzbudzenia atomów w obszarze polarnym, a skutkiem tego świecenie zorzowe. Atmosfera na dużych wysokościach jest zjonizowana i rozrzedzona, co jest przyczyną także emisji linii wzbronionych. Świecenie zorzowe tworzy ponad 270 linii emisyjnych, głównie tlenu i azotu.
Wiatr słoneczny tworzą emitowane stale przez Słońce protony i elektrony o mniejszych prędkościach, a zatem i energiach, również wtedy, gdy na Słońcu nie obserwuje się plam. Także te są pułapkowane przez ziemskie pasy radiacyjne, ale ze względu na mniejsze energie nie wzbudzają tak intensywnie plazmy jonosferycznej, jak cząstki emitowane podczas rozbłysków i nie powodują większych zórz. Cząstki elementarne z rozbłysków są wysokoenergetyczną fazą wiatru słonecznego. Z powodu różniącego się ładunku protonu i elektronu obiegają Ziemię w przeciwnych kierunkach wytwarzając różnicę potencjału na krańcach magnetosfery (około 40 keV), która może się zmieniać po rozbłyskach i powodować indukcyjne przepływy prądu elektrycznego w jonosferze. Z tego powodu zorze bywają widywane częściej przed lokalną północą niż nad ranem.
Po intensywnych rozbłyskach na Słońcu zorze obserwowano również na średnich szerokościach geograficznych, w tym ponad Polską, ale również w okolicach równikowych. Zjawisko widywano także w dzień, oraz podczas prawie niezaburzonego magnetyzmu.
Wizualne zorze polarne obserwowane były na Jowiszu, a w innych zakresach widmowych na Saturnie, Uranie i Neptunie. W układzie Jowisza na rozciągłość przestrzenną tych zjawisk mają wpływ przepływy plazmy z jednego z księżyców galileuszowych. Zorze były wywoływane - co najmniej dwukrotnie - poprzez detonację ładunku jądrowego grzejącego jonosferę, co zostało skrytykowane przez ekologów. Aparatura amerykańskiego programu badawczego HAARP również wywołała sztuczną zorzę polarną na skutek podgrzania jonosfery falami elektromagnetycznymi w zakresie fal krótkich o dużej energii skupionymi na niewielkiej przestrzeni.
Zorze są obserwowane podczas burz jonosferycznych, a wysoka wówczas jonizacja powoduje zaburzenia w rozchodzeniu się fal radiowych, a nawet zupełny zanik.

Kolory zórz

Rozróżnia się typy systematyczne zórz: pasma, łuki, kurtyny, promienie, korony i inne. Stwierdzono emisje w zakresie barwy zielonej, żółtej i czerwonej, a bardzo często białe. Kolor zjawiska jest skutkiem różnej intensywności linii emisyjnych.
Kolor zorzy zależy również od określonego gazu. Na czerwono i na zielono świeci tlen, natomiast azot świeci w kolorach purpury i bordo. Lżejsze gazy - wodór i hel - świecą w tonacji niebieskiej i fioletowej

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zorza_polarna

Baltazar · Wysłany: Pon 0:30, 07 Mar 2011 Temat postu:

http://www.voila.pl/353/xnoao/

Baltazar · Wysłany: Wto 22:00, 01 Mar 2011 Temat postu:

Ten świat też prawda?
Niekiedy dzieło człowieka potrafi być na miarę jego naturalnego, surowego piękna.
Chociażby na przykład fontanny...
http://www.voila.pl/282/bdw41/
http://www.voila.pl/294/jva8m/

Baltazar · Wysłany: Pią 22:49, 25 Lut 2011 Temat postu:

http://www.voila.pl/185/oc4zm/

To żaden ...szwarc, ryż mydło, czy powidło to ... świat piękny do obłędu.
Dzięki Baltazarze Anxious

w51

w51 · Wysłany: Pią 22:55, 21 Sty 2011 Temat postu:

To.... trzeba zobaczyć

w51 · Wysłany: Czw 13:16, 16 Gru 2010 Temat postu:

Zima, na świecie zima Anxious

http://www.youtube.com/watch?v=BOhvoymNFKQ&feature=related

w51 · Wysłany: Śro 17:05, 01 Wrz 2010 Temat postu:

w51 · Wysłany: Sob 10:53, 28 Sie 2010 Temat postu:

w51 · Wysłany: Wto 20:28, 03 Sie 2010 Temat postu:

Ściągnięte ... "Nad ranem"

w51 · Wysłany: Nie 18:58, 31 Sty 2010 Temat postu:

Zdjęcie mgławicy Orzeł wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a
W kwietniu 1995 roku Kosmiczny Teleskop Hubble'a wykonał to zdjęcie centrum mgławicy Orzeł i jest to obecnie jedno z najsłynniejszych zdjęć wykonanych przez Teleskop Hubble'a. Odkryło ono ogromne kolumny wodoru o długości kilku lat świetlnych. To zdjęcie było tak zachwycające, że w krótkim czasie pojawiło się wszędzie. Wydawcy książek astronomicznych używają ten obraz bardzo często- uwielbiają drukować go w książkach, na plakatach i kalendarzach, mimo iż jest dostępnych wiele innych znakomitych zdjęć wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a.